Pierwszy w dziejach Polski, na ziemiach północnych klasztor karmelitanek bosych pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, powstał w Elblągu 7 grudnia 1958 roku w setną rocznicę objawień Matki Bożej w Lourdes. Ufundowany został przez krakowski Karmel z Łobzowa w skromnym dwurodzinnym domku przy ulicy Michała Kajki. Początki klasztoru były bardzo trudne, a elbląski Karmel dzielił los prześladowanego przez ówczesne władze Kościoła. Urzędy państwowe usiłowały zlikwidować klasztor, którego istnienie oficjalnie uznały dopiero w 1973 r. W latach 80. ubiegłego wieku nastąpił liczebny wzrost wspólnoty i poprawiała się też stopniowo sytuacja lokalowa. Z pomocą Bożej Opatrzności z elbląskiego klasztoru powstały liczne fundacje: w Gdyni-Orłowie, na Islandii i w Spręcowie k/Olsztyna.